PRINCIPES

Principes

Principes van osteopathie

1. Leven is bewegen

Elke structuur in ons lichaam beweegt. Een stoornis van die beweging, zonder zekere structuursverandering maw slijtage, noemen we een functioneel probleem. Het zijn deze problemen die door de osteopaat verholpen kunnen worden. Een osteopaat gaat dus op zoek naar bewegingsverliezen en dit in drie grote systemen: Het pariëtale systeem of bewegingsapparaat, het viscerale systeem of orgaansysteem met alle ophangstructuren en het cranio-sacrale systeem dat betrekking heeft op de schedel, de wervelkolom en het bekken.

Het pariëtale systeem

We weten allemaal dat we dagelijks praktisch al onze gewrichten en spieren gebruiken bij verschillende bewegingen. Wanneer enkele daarvan problemen ondervinden bij de beweging kunnen we lokaal of op een andere plaats overbelasting krijgen met irritatie en pijn als gevolg. De plaatsen met bewegingsverlies worden dan in de osteopathie met gepaste technieken aangepakt om het probleem te verhelpen. De gewrichten ondergaan bijvoorbeeld een manipulatie (kraken) of mobilisatie. Een spier kan men oefenen of stretchen, een ligament (gewrichtsband) kan worden gerekt,…

Het viscerale systeem

Ook onze organen bewegen, ons hart pompt, onze slokdarm, maag en darmen hebben peristaltiek, ons middenrif beweegt op en neer waarbij de onderliggende en bovenliggende organen elke keer meebewegen. Een nier, die net onder het middenrif ligt, beweegt enkele centimeters naar beneden bij inademen en komt terug omhoog bij het uitademen. Denk maar eens na hoeveel kilometer deze dan per dag aflegt en wat een irritatie het zou zijn als die elke keer niet meer zou willen meegaan in de beweging! Als gevolg van operaties, ontstekingen, enz. kan de beweging van organen in de problemen komen. De osteopaat probeert de gevonden bewegings-verliezen weer te herstellen zodat ontspanning, een betere doorbloeding, meer bewegelijkheid en een betere werking optreden. Dit heeft een zeer gunstig effect op rug- en andere problematiek.

Het cranio-sacrale systeem

De schedel, de wervelkolom tem het staartbeentje behoren tot dit systeem. De schedelbotstukken zijn met elkaar verbonden dmv suturen of schedelnaden. Langs binnen zijn er schedelvliezen die verder lopen als ruggemergvliezen tot aan het staartbeentje. Zachte technieken thv dit systeem hebben een effect op de algemene toestand van de patiënt. De behandeling van de schedel heeft zijn belang bij elke leeftijd maar wordt vooral aangewend bij baby's en kinderen. De schedel zelf is goed behandelbaar tot ongeveer de leeftijd van 6j en het aangezicht tot ongeveer de leeftijd van 15j. Meer uitleg is te vinden bij de rubriek kinderosteopathie.

2. Structuur en functie

De structuur van een gewricht bepaalt hoe je ermee kunt bewegen. Als men het gewricht anders gebruikt, er verkeerd mee beweegt en dus de functie wijzigt, dan verandert de structuur. Het gewricht ondervindt dan slijtage, de weefsels veranderen van structuur. De structuur beïnvloedt dus de functie en de functie beïnvloedt de structuur.

Wanneer er nu een bewegingsbeperking is spreken we van een functioneel probleem dat osteopathisch oplosbaar is. Als men nu echter te lang rondloopt met zo'n functiestoornis dan kan het wel eens een structureel probleem worden waarbij de weefsels definitief zijn aangetast.

Met structurele veranderingen zoals maagzweren, breuken, niersteenvorming,… kan men niet bij een osteopaat terecht. Toch kan men met bepaalde structurele klachten bij de osteopaat terecht. Verdere slijtage kan worden tegengegaan, een hernia kan worden beperkt, na een operatie kan de vorming van littekenweefsel geminimaliseerd worden,…

3. Zelfhelende kracht van het menselijk lichaam

Ieder lichaam bezit de kracht om te genezen na ziekte, om te helen na verwondingen, … Na een behandeling is een lichaam in staat om te reageren op de aangebrachte veranderingen waardoor verbetering van de klacht kan optreden. Afhankelijk van deze kracht evolueer je snel of traag.

4. Het lichaam als een onscheidbare eenheid

Overal waar problemen optreden moeten andere gewrichten lokaal of op afstand hierop kunnen aanpassen, kunnen compenseren. Hierdoor kunnen lokaal maar ook op afstand klachten ontstaan. Als je één iets verandert in het lichaam komt er een hele kettingreactie die voor een nieuwe balans moet zorgen. Als je een klacht hebt zal de osteopaat daardoor niet enkel lokaal kijken maar ook alle structuren die ermee in verbinding staan onderzoeken.

5. The arterial rule

Dit is de regel van de slagader. Deze houdt in dat op er elke plaats een goede doorbloeding moet zijn. Soepele, bewegelijke weefsels die gemakkelijk kunnen aanpassen aan veranderingen in het lichaam zijn afhankelijk van een goede doorbloeding. Een slechte aanvoer van goede stoffen en een slechte afvoer van afvalstoffen zorgen voor "chemische" vervuiling. Deze kan leiden tot problemen van weefsels in de buurt met klachten als gevolg.